Door Mariken Althuizen, begeleider & specialist science/scheikunde

Uit het carillon in het torentje van het gemeentehuis van Deurne klinkt het melodietje van het bekende lied van Wim Sonneveld: Het Dorp. De tekst van dit lied is geschreven in 1965 door Sonnevelds partner, Friso Wiegersma, en gaat over ‘zijn dorp’ Deurne.

Bij het horen van het deuntje schiet al associërend door mijn hoofd: ’it takes a village to raise a child’. Met dit van oorsprong Afrikaanse gezegde wordt bedoeld dat bij het opgroeien van een kind alle mensen in zijn of haar directe omgeving betrokken zijn. Elk ander kind, elke andere jongere en elke andere volwassene draagt op een eigen unieke manier iets bij aan de ontwikkeling van het kind. Het kind kan leren van alles en iedereen.

Op dat moment besef ik: zo’n soort ‘dorp’ is precies wat wij ook willen neerzetten met LOS Deurne. A small village to raise the children. Een dorp vol unieke mensen die elkaar inspireren, uitdagen, confronteren ofwel: die van en met elkaar leren en groeien. Een mix van leeftijden. Elk individu met eigen talenten en zwakheden, elk met eigen wensen en dromen.

Het deuntje blijft in mijn hoofd hangen en al neuriënd vervolg ik mijn weg, blij van binnen. Het cirkeltje is weer rond… er is in Deurne weer zo’n dorpje als waar Wim Sonneveld weemoedig naar terug verlangt. Een leefomgeving waar mensen elkaar echt willen leren kennen. Een veilige leeromgeving die een kind alle kansen biedt op het pad naar volwassenheid en volwaardig burgerschap. Het tuinpad van mijn vader, zoals in het liedje? Dat mag… maar onze boodschap voor onze kinderen is vooral: zoek, kies en maak zelf je eigen pad. Wij helpen je, met z’n allen.