Door Sanne, leerling (13 jaar)

Dit is mijn eerste blog en het voelt heel raar om iets over mezelf te schrijven. Maar ik ga mijn best doen 🙂

Ik was één van de eerste tien leerlingen van LOS en iedere maand kregen we er wel twee leerlingen bij. Dat was altijd heel gezellig. Als er nieuwe leerlingen bij komen is het in het begin misschien even wennen, maar dan wordt het weer leuk. Soms zelfs leuker. Bijna iedereen is, zover ik weet, bevriend met elkaar.

Iedereen heeft iets waar hij goed in is. Of het nu een vak is, of muziek, of kunst. Iedereen is bijzonder. Iedereen is uniek. Ik, bijvoorbeeld, speel piano, ik schilder en ik speel heel veel met mijn vriendinnen. Wat ik het fijnste vind aan LOS en wat ook de grootste les is die ik op LOS heb geleerd, is dat je niet bang hoeft te zijn om jezelf te zijn. Want ik had namelijk eerst faalangst, maar nu speel ik piano en maak ik ook zelf liedjes. Ik vind het heel leuk om piano te spelen, en ik durf het soms zelfs al voor een klein publiek.

Wat ik ook heel leuk vind om te doen is slijm maken in het laboratorium. Sommige mensen vinden het vies, maar ik vind het maken ervan heel leuk en het spelen ermee superleuk. Ik test heel veel verschillende recepten uit totdat ik het perfecte recept heb gevonden.

Soms ga ik naar de LOS kring, afhankelijk van de motie en of ik andere dingen te doen heb. Soms ben ik daar ook secretaris. Dat vind ik leuk, maar ook wel een beetje irritant omdat ik een half uur stilzitten lastig vind. Ik ga liever dansen of trampoline springen. Maar de rol van secretaris is wel leuk om te doen, omdat je het gevoel krijgt dat je iets belangrijks doet. Tegenwoordig spreken we in de kring ook wel eens Engels omdat we gasten hebben die geen Nederlands spreken. Dat is soms lastig, maar ook heel leuk en leerzaam.

Ik vind vrijdagen de leukste dagen want dan hebben we altijd om drie uur, na het samen poetsen, een kampvuur. Sommige mensen zijn dan al naar huis, maar de meesten blijven nog gezellig bij het kampvuur om te kletsen. We hebben nu iets nieuws: broodjes bakken op het kampvuur. We moeten wel nog even uitzoeken hoe dat moet.

Maar het is natuurlijk niet allemaal perfect of zo. Iedereen heeft wel eens een conflict met iemand, of iets waar hij mee zit. Maar dan praten we dat gewoon uit. Zonder iemand de schuld te geven. Gewoon, we praten erover. Daarvoor is dan de BMK, de bemiddelingskring. Ik ben één van de BMK-leden. Dat zijn drie leerlingen die vanuit een frisse blik mensen helpen om hun conflict te begrijpen en ze iets positiefs terug te geven waardoor ze het kunnen oplossen.

Na een dag LOS ben je echt heel moe, maar het is de moeite waard. Ik vond de zomervakantie wel fijn om uit te rusten. Maar ik miste LOS wel een beetje, omdat mijn vriendinnen daar zijn. En de andere mensen miste ik ook.

Als ik LOS kort zou moeten omschrijven, dan zou ik zeggen: vertrouwelijk, vrijheid en plezier.