Door Mariken Althuizen, begeleider & specialist science/scheikunde

“Eerst maar het koningshuis en dan persen?”, vraagt de ene 9-jarige aan de andere. Dat is een vraag die je vast niet op veel plekken zal horen. Ik kijk er niet van op, maar moet er wel om lachen. Ik maak immers van alles mee hier bij LOS en ik geniet er telkens van. “Is goed!”, is het antwoord en samen zoeken ze verder op internet naar een plaatje van de koninklijke familie. Het eerste leermomentje: het koningshuis is geen echt huis. “Aaaaaah!” En hoe schrijf je koninklijk? Spellingsles in de praktijk. Gevonden. Op naar de sinaasappels (ja, wat dacht jij dan?). De sinaasappels van het schoolfruit moeten geperst worden. Een half uur later komen de dames me vertellen dat het sap in de eat & greet staat, voor iedereen om te pakken. Ik maak eerst even af waar ik mee bezig ben, maar ik ben te laat: de leerlingen zijn dol op sinaasappelsap en het is op. Geen probleem. Er is nog ander schoolfruit om te pakken. Momentje pauze en dan lekker naar buiten, waar twee jonge meiden hun zelfgemaakte superhelden-outfit testen op het grote boomstammenklimrek. Ik mag ook even een superhandschoen uitproberen. Daarna ga ik in mijn rol als ‘specialist scheikunde’ met een 14-jarige leerlinge spelen met de ‘snatoms’, magnetische atomen waar je moleculen mee kunt bouwen. Al doende ontdekt ze de alkanen en alkenen. “Echt superleuk dit!”, roept ze, als ze doorkrijgt hoe de naamgeving van koolstofchemie werkt.
Zo gaat mijn dag, zonder plan vooraf, van het ene moment over in het andere. Ik ben zo blij dat ik tegenwoordig ’s ochtends niet meer precies weet wat de dag me zal gaan brengen. Want elke dag is mooi, precies zoals ie loopt. Met koningshuis en persen maar zonder sinaasappelsap, met onvertakte en vertakte alkanen. En alles er tussenin.