(laatste!) blog 10 in de serie ‘project stuurwiel’
Ja, je leest het goed. Iedereen heeft recht op MIJN mening. Huh?!?
Tijdens de meningsvormende ronde is het de bedoeling dat je jouw mening, jouw ideeën, jouw perspectief deelt met de andere kringleden. Ongecensureerd, ongeacht wat de anderen er van zouden kunnen denken. Dat kan soms wel eens spannend zijn, vooral als je denkt dat jouw mening niet meteen gedeeld wordt door de rest. En toch, dan juist, is het belangrijk om van je te laten horen. Het is namelijk belangrijk om bij de start van een motie zoveel mogelijk invalshoeken in te brengen zodat we echt op zoek kunnen naar de grootste schat. Dus “iedereen heeft recht op mijn mening”, dat geldt voor iedereen in de kring!
Waarom heet het dan de meningsvormende ronde, en niet de meninggevende ronde? Simpel: als je al die meningen en al die perspectieven goed beluistert, dan kan het zomaar zijn dat je een beetje opschuift in die van jou. Goede argumenten, of ideeën waar je zelf nog helemaal niet aan gedacht had, kunnen zomaar langskomen. Goed luisteren is daarom van belang. Luisteren om te begrijpen, niet om direct op te reageren. Dat is heel anders dan in het dagelijks leven gangbaar is. En dat moet je dus soms ook nog leren. Op je beurt wachten en echt aandacht schenken aan wat iemand anders zegt. Zonder meteen te antwoorden, en liefst ook zonder ‘rare’ blikken of geluiden.
Na de meningsvormende ronde komt de verdiepende ronde. Tenminste, als er in de meningsvormende ronde ook daadwerkelijk diverse invalshoeken zijn ingebracht. Als iedereen in de kring het meteen eens is, kan de verdiepende ronde worden overgeslagen en kunnen we direct naar de besluitvorming. Maar die verdiepende rondes, dat zijn vaak de mooiste! Dan gaan we samen, op basis van alles wat is gezegd op zoek naar de echte schat, die tegemoet komt aan alles wat belangrijk wordt gevonden door de aanwezigen. Kun je bewegen in je mening? Kun je meedenken in hoe we bezwaren kunnen wegnemen? Het gebeurt regelmatig dat we een schat vinden die nog veel mooier is dan het ingebrachte voorstel, juist doordat iemand een heel andere inbreng gaf. En hoe tegengesteld we soms ook lijken te beginnen, we komen er altijd uit. Het kan meerdere verdiepende rondes of zelfs meerdere kringen duren, maar het lukt steeds weer.
In een eerder blog legden we uit hoe belangrijk de kring is als veilige haven. Alles wat hierboven beschreven is, vraagt namelijk wel dat je je kwetsbaar kan en mag opstellen. Je uitspreken. Argumenten aanvoeren. Je bezwaar kenbaar maken. Actief luisteren. Het algemeen belang voor je eigen ego stellen. Je niet ingraven in je eigen mening. Van perspectief veranderen. Van ‘ik’, naar ‘jij’, naar ‘wij’ bewegen. Dit is het hart van de kring. Het besluit, de schat, is mooi, maar dit proces is mooier. Dit proces is de echte schat van de sociocratie.